... हा कवी वाळवंटातील त्या स्फिंक्ससारखा आहे. कधी तो नुसताच वाळूत बसेल पाय दुमडून, तर कधी ढगांना उगीचच गुदगुल्या करीत. कधी त्याची नजर क्षितिजाकडे लागलेली असेल, तर कधी नवी नवी कोडी तो रचीत राहिलेला असेल. त्याच्याशी जपून वागायला हवं. - सदानंद रेगे महाराष्ट्र टाइम्स, २ ऑक्टोबर १९७७
