Mala Uddhavast Vhayachay (मला उद्ध्वस्त व्हायचंय)

बाई जोपर्यंत लज्जा, संकोच न् त्यागाची सहनशील वस्त्र उतरवत नाही, तोवर तिचं भोगणं, तिचं दु:ख हे दुर्लक्षित किंवा गृहीत धरलं जात.... न् स्त्रीचं दु:ख गृहीत धरलं जाण हे ज्या समाजाला मान्य असतं, तो समाज तिला कौतूक, सहानुभूती किंवा वाटोळं या तीन गोष्टींशिवाय दुसरं काहीही देउ शकत नाही.