कोणाही व्यक्तीच्या आयुष्यात हे इतकं तर घडतच.मग त्या आयुष्याचं आत्मकथन करावं का?माधव कुलकर्णींचं लिखाण वाचताना हा प्रश्न पडत नाही.कारण त्यांच्यापाशी प्रसन्न शैली आहे.त्यांचं जग्ण्यावर प्रेम आहे आणि एकेक अनुभव घेताना ते त्यात किती समरस होत आहेत,हे वाचताना लक्षात येतं.
